Historia biżuterii


Biżuteria to jeden z najstarszych elementów służących do ozdoby ciała.

Najstarsze z odnalezionych jej egzemplarzy mają około 22 tysięcy lat. 
Początkowo była wykonywana ze skór i kości zwierząt oraz muszli, drewna i kamieni. Dopiero około 3500 lat p.n.e. biżuteria zaczęła być wytwarzana z metalu (miedź, brąz, srebro i złoto), a w czasach współczesnych – również  z tworzyw sztucznych. Obecnie panuje moda na biżuterię hand made, do wyrobu której wykorzystuje się absolutnie wszystko.

W swojej długiej historii biżuteria miała różne role. Początkowo oznaczała przynależność do określonego plemienia bądź też grupy społecznej , była elementem religii, chroniła przed chorobami i złą aurą.

Różnym jej elementom, kształtom czy też materiałom przypisywano różne cechy i znaczenia, np. w wiekach średnich złoto symbolizowało mądrość monarchy, a niebieski szafir oznaczał tych, których umysł był zwrócony ku rzeczom niebieskim (biskupi i kardynałowie). 
W XVI i XVII wieku mężczyźni miewali więcej biżuterii niż kobiety. Dopiero w XVIII wieku biżuteria stawała się powoli domeną kobiecego stroju, a u mężczyzn prezentowała się w postaci orderów.

Niezależnie od epoki i funkcji przypisywanych danemu rodzajowi biżuterii zawsze towarzyszyła jej funkcja ozdobna. Współcześnie biżuteria straciła większość swoich znaczeń służąc jedynie jako dodatek do ubioru czy też ozdoba ciała.
Przedziurawione muszelki znalezione w Blombos